W ostatnim można zauważyć, że ponownie banki centralne gospodarek rozwiniętych zmieniają retorykę na bardziej gołębią. Do tego grona dołączył także amerykański Fed decydują się na pauzę w podwyżkach stóp procentowych i przyjmując bardziej elastyczną postawę w kwestii ścieżki stóp procentowych w przyszłości. Jedną z ważnych determinant poziomu kosztu pieniądza pozostają napływające dane z tamtejszej gospodarki. Podczas piątkowej sesji poznamy majowy raport z amerykańskiego rynku pracy, gdzie konsensus rynkowy zakłada stabilizację stopy bezrobocia na poziomie 3,6% oraz wzrost zatrudnienia w sektorze pozarolniczym o 185 tys. Oczekiwana jest także stabilizacja dynamiki zarobków na poziomie 3,2% r/r. Po słabszym raporcie ADP istnieje ryzyko, że dane o zatrudnieniu rozczarują, co mogłoby wzmocnić oczekiwania na obniżki stóp w USA. Ponadto zostaną opublikowane dane z kanadyjskiego rynku pracy, co powinno przyczynić się do większej zmienności na parze USD/CAD.

Podczas wtorkowej sesji w centrum zainteresowania inwestorów będą pozostawały wstępne dane odnośnie inflacji CPI w strefie euro. Konsensus rynkowy zakłada, że w maju dynamika cen konsumentów spowolni do 1,3% z 1,7% w skali roku. Ponadto oczekiwane jest wyhamowanie wskaźnika inflacji bazowej CPI do 0,9% z 1,3% r/r. Słabsze odczyty będą stanowiły argument za tym, by Europejski Bank Centralny nie spieszył się z normalizacją polityki pieniężnej, a być może staną się także impulsem do podjęcia dyskusji o potrzebie stymulacji gospodarczej, by doprowadzić inflację do celu. Z USA opublikowane zostaną finalne dane odnośnie zamówień na dobra trwałego użytku, a także zamówienia przemysłowe w maju. Dużo ciekawsze mogą okazać się jednak informacje płynące z wystąpień przedstawicieli Fed, po tym jak James Bullard stwierdził wczoraj, że obniżka stóp procentowych w USA może być konieczna już wkrótce z powodu trwającej wojny handlowej na linii USA – Chiny oraz niskiej inflacji. W związku z powyższym warto śledzić czy w jakiś sposób dziś Powell a jutro Clarida podczas konferencji dotyczącej strategii, komunikacji oraz narzędzi w polityce pieniężnej odniosą się do ewentualnej kwestii luzowania polityki pieniężnej. Jak wiemy Bullard uchodzi za bardziej gołębiego członka Fed, jednak nie zmienia to faktu, że droga do cięcia stóp procentowych w USA mogła zostać otwarta.

Wiceprezes Rezerwy Federalnej – Richard Clarida - podkreślił wczoraj, że kondycja gospodarki amerykańskiej pozostaje bardzo dobra, jednocześnie dając do zrozumienia, że amerykański bank centralnych jest gotowy do działania w sytuacji pogorszenia się perspektyw tamtejszej gospodarki. Dziś poznamy kolejną serię danych dotyczących dochodów i wydatków Amerykanów oraz odczyt preferowanej przez Fed miary inflacji bazowej opartej o wydatki. Zgodnie z konsensusem rynkowym oczekiwany jest wzrost dynamiki dochodów w kwietniu przy jednoczesnym spadku dynamiki wydatków amerykańskich konsumentów. Antycypowana jest także stabilizacja wskaźnika bazowego PCE na poziomie 1,6% w skali roku, czyli poniżej celu inflacyjnego Fed. Brak presji inflacyjnej może zatem nasilać oczekiwania na cięcie kosztu pieniądza w USA w sytuacji pogorszenia kondycji gospodarki. Poznamy także rewizję indeksu nastrojów Uniwersytetu Michigan w maju oraz wskaźnik aktywności przemysłowej Chicago PMI. Indeks dolara kontynuował wczoraj wzrosty w rejon lokalnego szczytu na poziomie 92,24 pkt., którego jednak nie udało się przetestować w końcówce tygodnia. Po silnych wzrostach z całego tygodnia, dzisiaj widzimy lekkie odreagowanie.

Euro ma problemy z wypracowaniem pędu wzrostowego, mimo że decyzja Europejskiego Banku Centralnego nie spełniła gołębich oczekiwań rynku. Niewykluczone, że jest to powiązane z nerwowym wyczekiwaniem na kluczowe dane z USA – raport NFP. Jakikolwiek sygnał, że rynek pracy ma się gorzej, będzie podsycał oczekiwania na obniżkę stóp procentowych Fed.

Pogarszające się perspektywy globalnego ożywienia wzmagają dyskusję o łagodzeniu polityki głównych banków centralnych z Fed na czele. Słabość dolara zaczyna dominować a coraz większa uwaga jest przypisywana komentarzom przedstawicieli Fed. Dziś rynek czeka na słowa szefa Powella. Tymczasem w Australii jesteśmy już po oczekiwanej obniżce.

Podczas czwartkowej sesji w centrum zainteresowania inwestorów pozostaje zrewidowany odczyt dynamiki amerykańskiego PKB w I kw. 2019 roku. Zgodnie ze wstępnym odczytem gospodarka USA rosła w tempie 3,2% w ujęciu zannualizowanym, jednak konsensus rynkowy zakłada, że drugi szacunek okaże się nieco niższy. Publikacji będzie towarzyszył odczyt liczby nowo zarejestrowanych bezrobotnych, natomiast później zostaną opublikowane dane odnośnie niezakończonej sprzedaży domów. W oczekiwaniu na powyższe odczyty indeks dolara utrzymuje się powyżej poziomu 98 pkt. Jeśli dane mocno nie rozczarują, to w obliczu utrzymującej się niepewności sentyment prodolarowy może się utrzymać. Ewentualne słabsze publikacje nie powinny także stanowić przesłanek do zmiany poziomu stóp procentowych przez Fed. Dziś wieczorem będzie przemawiał Clarida z Fed, który najprawdopodobniej podtrzyma swoją opinię, że obecnie odpowiednim podejściem jest utrzymanie statusu quo w polityce pieniężnej.

Polityka Fed, dane makro z USA, wojny handlowe. Orbitowanie wokół tych trzech tematów przynosi huśtawkę dolara i wszystkiego, co jest z nim powiązane (czyli wszystkiego w ogóle). Dziś do tej mieszanki dołożone zostaje stanowisko Europejskiego Banku Centralnego. Rynek liczy na sygnały luzowania polityki dla wsparcia gospodarki, nawet jeśli na papierze kondycja strefy euro nie pogorszyła się istotnie. Możliwe, że parametry polityki mogą wyraźnie się nie zmienić, ale zawsze jest konferencja prezesa Draghiego, który ma swoje metody wpłynięcia na rynki.

Zaczynamy nowy miesiąc, ale z pewnością nie będzie to świeży start, gdyż rynki ciągną za sobą paskudny bagaż z maja. Wojny handlowe USA rozpalają się na nowych frontach, co bynajmniej nie zachęca do utrzymywania ryzykownych pozycji. Rekordowo niskie rentowności obligacji skarbowych pokazują, gdzie ucieka kapitał. Na FX coraz słabsza jest rola USD jako bezpiecznej przystani, za to korzystają na tym JPY, CHF i EUR.

Na rynkach panuje słabszy klimat inwestycyjny, co ma związek z utrzymującym się konfliktem handlowym na linii USA-Chiny. Wszystko wskazuje na to, że Pekin nie wyciągnął jeszcze wszystkich asów z rękawa. Zgodnie z najnowszymi doniesieniami prasowymi Chiny mogą próbować wywrzeć presją na USA poprzez wprowadzenie zakazu eksportu metali ziem rzadkich, które są niezbędne do produkcji wielu towarów elektronicznych. Ponadto w grę wchodzi także ograniczenie dostępu amerykańskich firm do chińskiego rynku czy też w ostateczności wyprzedaż amerykańskich obligacji. Jak widać może się okazać, ze w konflikcie handlowym Chiny nie powiedziały jeszcze ostatniego słowa, co tylko zwiększa niepewność na rynkach i powrót awersji do ryzyka. Całej sytuacji nie pomaga również fakt utrzymującego się trendu spadkowego rentowności amerykańskich obligacji.

Rynki zdają się sparaliżowane nadmiarem negatywnych informacji i w obecnym otoczeniu konsolidacja to najlepsze, co może się stać. Inwestorzy drążą temat nieuchronnych obniżek stóp procentowych Fed w obliczu pogarszających się danych makro.