Dziś przypada ostatnia sesja „gorącego” tygodnia na rynku finansowym, który uwieńczy publikacja odczytów z amerykańskiego rynku pracy. Po wyraźnym przekazie ze strony Rezerwy Federalnej, że nie są planowane agresywne obniżki stóp procentowych, rynki przede wszystkim będą chciały zobaczyć czy dzisiejsze dane potwierdzą utrzymującą się wciąż dość dobrą koniunkturę w tym sektorze. Konsensus rynkowy zakłada, że w lipcu w sektorze pozarolniczym powstało 164 tys. nowych etatów wobec wzrostu o 224 tys. w czerwcu. Oczekiwana jest stabilizacja stopy bezrobocia na poziomie 3,7% w skali roku oraz przyśpieszenie dynamiki godzinowych zarobków do 3,2% z 3,1% w skali roku. Choć agresywne luzowanie polityki pieniężnej nie jest obecnie celem Fed, to dalsze dostosowanie polityki może być konieczne z uwagi na niepokojące odczyty z amerykańskiego sektora przemysłowego (wczorajszy odczyt ISM) czy też utrzymującą się niepewność w handlu światowym. Do tej pory negocjacje na linii USA-Chiny nie przyniosły przełomu, a Donald Trump od 1 września zapowiada kolejne cła na chińskie towary (10% taryfa ma być nałożona na chiński eksport wart 300 mld USD). Groźby amerykańskiego prezydenta popsuły nastroje na rynku w dniu wczorajszym i przyczyniły się do pogłębienia spadków na rynkach akcji.

W centrum zainteresowania inwestorów pozostaje dzisiejsza decyzja Rezerwy Federalnej odnośnie parametrów polityki pieniężnej. Gołębi i dość nagły zwrot w retoryce amerykańskiego banku na początku tego roku stał się preludium do pauzy w cyklu normalizacji polityki, natomiast najprawdopodobniej już na początku trzeciego kwartału bank przejdzie od słów do czynów. Konsensus rynkowy zakłada bowiem, że w lipcu dojdzie do cięcia kosztu pieniądza w USA. Na chwilę obecna na bazie kontraktów Fed Fund Futures rynki wyceniają z prawdopodobieństwem większym niż 75% możliwość obniżki stóp procentowych o 25pb i z prawdopodobieństwem nieco powyżej 20% szansę na obniżkę o 0,5%. Głębsze cięcie niż o 25pb, jak i brak obniżki byłyby z pewnością dużym zaskoczeniem dla rynku. Dziś ważną kwestią pozostanie także komunikat Fed odnośnie ewentualnego dalszego luzowania polityki pieniężnej, na co liczy rynek. Indeks dolara w oczekiwaniu na to wydarzenie oscyluje w pobliżu wczorajszego lokalnego szczytu. Wcześniej jednak poznamy raport ADP o zmianie zatrudnienia w sektorze prywatnym USA oraz indeks aktywności przemysłowej Chicago PMI, co może także podbić zmienność na dolarze.

Wizja miękkiego brexitu topnieje w oczach a razem z nią wyparowuje wartość funta. To nie jest tak, że ryzyko bezumownego rozstania Wielkiej Brytanii z UE było nie było kompletnie brane pod uwagę, ale skala przeceny z ostatnich dni pokazuje, że uczestnicy rynku nie przypuszczali, że sprawy mogą przybrać tak zły obrót tak szybko. Premier Wielkiej Brytanii Boris Johnson chce iść na wojnę z Brukselą, która broni wyższych celów.

Jeśli decyzja FOMC miała być najważniejszym wydarzeniem tego tygodnia, to prezydent USA Trump szybko chciał zaznaczyć swoją wyższość i raczej mu się to udało. Zapowiedź nowych ceł na chińskie towary zszokowała rynki płosząc kapitał z ryzykownych aktywów w stronę jena i franka. Trump wywiera też presję na Fed, gdyż przy eskalacji konfliktu jedna obniżka może okazać się niewystarczająca.

W lipcu ostatnie słowo będzie należeć do Fed. Na przestrzeni miesiąca trzon dyskusji ewoluował od rozważań o skali pierwszego cięcia (25 czy 50 pb) do podziału na obóz zwolenników jednorazowego dostosowania przeciwko tym, którzy chcą większych działań. Szczególnie prezydent Trump dawał jasno do zrozumienia, że jest orędownikiem tej ostatniej opcji. Rynek jednak najwyraźniej liczy na niedobór gołębich sygnałów, biorąc pod uwagę, że dolar jest blisko dwumiesięcznych szczytów.

Bieżący tydzień zapowiada się bardzo ciekawie ze względu na wysyp danych makroekonomicznych. Przede wszystkim poznamy wstępny odczyt niemieckiej inflacji CPI w lipcu oraz wskazanie preferowanej przez Fed dynamiki cen konsumentów, czyli wskaźnik bazowy PCE. W środę nastąpi długo wyczekiwana decyzja Fed odnośnie parametrów polityki pieniężnej, gdzie konsensus rynkowy zakłada obniżkę stóp procentowych o 25pb. Piątkowa wyższa niż oczekiwano dynamika PKB za II kwartał tego roku zapewne skutecznie schłodziła oczekiwania na bardziej agresywny ruch ze strony amerykańskiego banku centralnego. Zgodnie ze wstępnym szacunkiem gospodarka USA wzrosła o 2,1% r/r wobec oczekiwanego wzrostu o 1,8% r/r, wyraźniej jednak mniej niż w I kwartale 2019 roku, kiedy to dynamika PKB wyniosła 3,1%. W drugiej części tygodnia uwaga rynku skupi się na tempie wzrostu koniunktury w strefie euro w II kwartale oraz danych z amerykańskiego rynku pracy, które w czerwcu wciąż wskazywały na dość solidną kondycję tego sektora. W międzyczasie przypada również decyzja Banku Anglii odnośnie stóp procentowych, jednakże wydaje się, że do czasu zaplanowanego Brexitu na jesieni bank nie będzie wprowadzał zmian w parametrach polityki monetarnej, a jedynie skupi się na analizie różnych scenariuszy w oczekiwaniu na ostateczny finał wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.

Emocje związane z lipcowym posiedzeniem Rezerwy Federalnej już nieco opadły, jednakże rynki pozostaną pod wpływem wczorajszej decyzji FOMC, na mocy której stopy procentowe w USA zostały zgodnie z konsensusem rynkowym obniżone o 25pb. Było to pierwsze ciecie kosztu pieniądza od czasu kryzysu finansowego w 2008 roku, które sprowadziło stopę funduszy federalnych do 2,00-2,25%. Jednocześnie zadecydowano o wstrzymaniu programu redukcji sumy bilansowej w sierpniu, czyli o dwa miesiące wcześniej niż pierwotnie planowano. Decyzja nie była jednomyślna, gdyż swój sprzeciw wobec obnizki kosztu pieniądza wyraził zarówno Eric Rosengren, jak i Esther George argumentując swoje wątpliwości niskim poziomem stopy bezrobocia zbliżonym do 50-letniego minimum, silnymi wydatkami gospodarstwo domowych a także utrzymującą się ekspansją gospodarczą w USA. W opinii większości jednak stłumiona presja inflacyjna, słabe perspektywy dla wzrostu gospodarczego na świecie oraz utrzymująca się niepewność w kwestiach handlowych to wystraczający powód, by amerykański bank centralny zdecydował się na wsparcie gospodarki. Generalnie głównym wyznacznikiem dalszych posunięć Fed będzie dbałość o podtrzymanie ekspansji, jednakże podczas konferencji prasowej Powell dał jasno do zrozumienia, że nie ma co liczyć na długi cykl obniżek stóp procentowych, co mocno rozczarowało inwestorów, przyczyniło się do umocnienia dolara, spadku rentowności amerykańskich obligacji oraz spadku cen akcji. Reasumując, cięcie stóp miało charakter prewencyjny, co zwiększa istotność napływających danych z USA w najbliższym czasie, gdyż w przypadku pozytywnych niespodzianek Fed może nie być skory do szybkiej powtórki lipcowej decyzji, ponieważ pozytywne prognozy dla amerykańskiej gospodarki zostały podtrzymane.

Podczas wtorkowej sesji opublikowane zostaną indeksy koniunktury gospodarczej w strefie euro w lipcu, które najprawdopodobniej potwierdzą pesymistyczny obraz europejskiej gospodarki płynący z odczytów wskaźników PMI, Ifo czy też indeksu ZEW. Poznamy także wstępne wskazania niemieckiej inflacji HICP, która zgodnie z konsensusem rynkowym najprawdopodobniej wyhamowała do 1,3% z 1,5% w skali roku, co stanowi argument do działania dla Europejskiego Banku Centralnego w celu wypełnienia mandatu, jakim jest dbałość o stabilność cen. W oczekiwaniu na jutrzejsze posiedzenie FOMC w centrum zainteresowania pozostają dane z amerykańskiej gospodarki. Dziś opublikowane zostaną dochody i wydatki Amerykanów oraz indeks zaufania konsumentów Conference Board. Nieco więcej dowiemy się także o preferowanej przez Fed mierze inflacji opartej o wydatki, czyli bazowym wskaźniku PCE, który utrzymuje się w dalszym ciągu poniżej celu inflacyjnego amerykańskiego banku centralnego. Konsensus rynkowy zakłada, że w czerwcu nastąpił wzrost indeksu bazowego PCE do 1,7% z 1,6% r/r, co powinno wspierać notowania dolara.

Zanosi się na przełomowy tydzień na rynkach finansowych, ale pierwsze godziny umykają w spokoju, gdyż stawka jest zbyt wysoka, by decydować się na pochopne ruchy wyprzedające. Dolar pozostaje mocny przy odliczaniu do superważnej decyzji Fed, ale nie można oprzeć się wrażeniu, że to przejaw popadania inwestorów z jednej skrajności w drugą.

Wydźwięk lipcowej decyzji FOMC był wyraźnie jastrzębi wobec tego, co rynek się spodziewał. Zgodnie z oczekiwaniami doszło do cięcia stóp procentowych o 25 pb i zakończenia programu redukcji sumy bilansowej, jednak komunikat i konferencja nie dały przeświadczenia, aby Fed był gotowy na dalsze luzowanie. Skutkiem jest silny dolar, co wywołuje furię u prezydenta Trumpa (jego słowa w tytule), a rozczarowanie inwestorów widać po przecenie ryzykownych aktywów.