Początek nowego tygodnia upływa pod znakiem publikacji wstępnych wskaźników dotyczących aktywności gospodarczej w Europie i USA we wrześniu. Podczas poniedziałkowej sesji wzrosła awersja do ryzyka w czym nie pomagają słabsze szacunki indeksów PMI. Dane z Niemiec i całej strefy euro wskazują na dalsze wyhamowanie aktywności w sektorze przemysłowym. Niemiecki indeks PMI dla przemysłu spadł bowiem we wrześniu do poziomu 41,4 pkt. z 43,5 pkt. i odpowiednio do 45,6 pkt. z 47 pkt. dla całej strefy euro, co nie nastraja optymistycznie i pokazuje, że działania podjęte przez Europejski Bank Centralny we wrześniu w celu wsparcia gospodarki stanowią konieczność. Nieco lepiej ma się sytuacja w usługach jednakże widać, że sektor usługowy pozostaje pod negatywnym wpływem sektora przemysłowego i obrazuje spowolnienie aktywności. Taki stan rzeczy ciąży europejskim indeksów – dziś pękła bariera 12300 pkt. na DAXie oraz euro, która pogłębia deprecjację względem dolara. Główna para walutowa EUR/USD ponownie powróciła poniżej bariery 1,1000. Przed nami jeszcze dane z USA, które zgodnie z konsensusem rynkowym powinny prezentować się lepiej niż w Europie i wskazywać na utrzymanie indeksu PMI dla sektora usługowego i przemysłowego powyżej granicznej bariery 50 pkt.

Początek nowego tygodnia przynosi zdecydowane pogorszenie nastrojów rynkowych, na co wpływ mają przede wszystkim dwie kwestie. Pierwsza to słabsze dane z Chin, które budzą obawy o tempo wzrostu największej gospodarki światowej. Chińska sprzedaż detaliczna wzrosła bowiem w sierpniu o 7,5% w skali roku, poniżej oczekiwań rynkowych na poziomie 7,9% r/r oraz lipcowego wzrostu o 7,6% r/r. Rozczarowały także dane o produkcji przemysłowej, która wyhamowała w lipcu do 4,4% w ujęciu rocznym. W związku z powyższym oraz wojną handlową z USA, Państwo Środka może mieć problemy, by utrzymać tempo wzrostu gospodarczego powyżej 6,0%. Po drugie, atak dronów w Arabii Saudyjskiej poważnie obniżył moce produkcyjne rafinerii, co natychmiastowo przełożyło się na wyższe ceny ropy naftowej i wywołało niepokój związany z prawdopodobnymi zakłóceniami w dostawie tego surowca po wyczerpaniu zapasów. Słabszy sentyment może się zatem utrzymać. Ponadto dziś w centrum zainteresowania inwestorów pozostaną doniesienia ze spotkania premiera Wielkiej Brytanii z Juncker’em. Opublikowany zostanie indeks NY Empire State, który pokaże jak kształtowały się nastroje amerykańskich managerów we wrześniu.

Bieżący tydzień będzie upływał pod znakiem oczekiwania na wrześniowe posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego, na którym zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią Dragh’iego powinno dojść do luzowania polityki pieniężnej. Kluczowym pytaniem pozostaje to czy EBC sprosta oczekiwaniom rynku, które liczą na pakiet działań w celu wsparcia europejskiej gospodarki? Wypowiedzi przedstawicieli banku nie wskazują na jednomyślność, co może stać na przeszkodzie w podjęciu decydujących działań w obliczu wyraźnie lepszych nastrojów rynkowych. Trzeba brać także pod uwagę fakt, że kończy się kadencja obecnego szefa EBC i być może Draghi będzie chciał dać ostatnie słowo w kwestii niestandardowych narzędzi w polityce monetarnej Ch.Lagarde, które obejmie stanowisko prezesa EBC już w listopadzie. W centrum uwagi będą pozostawały także kwestie związane z wyjściem Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. W piątek Izba Lordów przyjęła ustawę mającą na celu zablokowanie Brexitu bez umowy i wymuszenie na brytyjskim premierze złożenie wniosku odsuwającego opuszczenia UE na koniec stycznia 2020 roku, jeśli do 19 października nie zostanie zaakceptowana wynegocjowana mowa z UE. Na rynku krajowym o stopach procentowych będzie decydowała Rada Polityki Pieniężnej. Konsensus rynkowy zakłada brak zmian w poziomie stóp procentowych. Najprawdopodobniej nawet w obliczu nieco wyższej inflacji, retoryka Rady nie ulegnie zmianie na bardziej jastrzębią.

Piątkowa sesja nie obfituje w ważne dane makroekonomiczne z zagranicy. W takiej sytuacji znaczenia nabierają zaplanowane na dziś wystąpienia przedstawicieli Fed – Williamsa i Rosengrena. Ponadto na rynkach utrzymują się dość dobre nastroje rynkowe, pomimo obniżenia przez OECD prognoz dla światowego wzrostu gospodarczego na ten rok do 2,9% z 3,2% r/r. Rynki liczą na pozytywny rozwój negocjacji handlowych między USA a Chinami, które zostały wznowione i mają na celu przygotowanie do bardziej zaawansowanych rozmów na szczycie, które odbędą się w październiku. Ekspansywna polityka pieniężna głównych banków centralnych także pomaga w podtrzymaniu pozytywnego klimatu inwestycyjnego w szczególności na rynkach akcji.

Wczorajsza sesja zaowocowała większą zmiennością na rynkach, co stanowiło pokłosie wrześniowej decyzji Europejskiego Banku Centralnego (ECB) odnośnie parametrów polityki pieniężnej. Bank zadziałał kompleksowo obniżając stopę depozytową o 10pb do poziomu -0,5% oraz zapowiadając wprowadzenie programu skupu aktywów na kwotę 20 mld euro począwszy od listopada tego roku. W opinii Rady Prezesów podstawowe stopy procentowe EBC pozostaną na „obecnym lub niższym poziomie” do czasu powrotu inflacji do celu w średnim terminie. Wznowiony program ilościowego luzowania polityki monetarnej (QE) z kolei nie ma określonej daty końcowej, przez co bank pozostawia sobie elastyczność w tej kwestii, która podyktowana będzie kondycją koniunktury. Zapowiedziano również modyfikację kolejnej rundy tanich pożyczek dla banków tzw. TLTRO III, które mają zapewnić korzystne warunki udzielania kredytów bankowych oraz sprzyjać podtrzymaniu łagodnego nastawienia w polityce pieniężnej. Ponadto wprowadzono także dwupoziomowy system oprocentowania rezerw. Podczas konferencji prasowej Mario Draghi wyraził nadzieję, że wprowadzony pakiet działań zapewni „korzystne warunki finansowe” w strefie euro. Zgodnie z najnowszymi prognozami makroekonomicznymi EBC, spowolnienie gospodarcze będzie głębsze niż przewidywano, w związku z czym bank skorygował w dół szacunki dynamiki PKB na lata 2019 i 2020 odpowiednio do poziomu 1,1% i 1,2%. Co więcej, uporczywie niska inflacja wpłynęła także na rewizję dynamiki cen w całym horyzoncie prognozy. Być może pomoże podjęte już teraz działania pomogą w zakotwiczeniu oczekiwań inflacyjnych na wyższych poziomach. Szef EBC wskazywał także na kluczowe znaczenie polityki fiskalnej w obecnych realiach gospodarczych.

Oczywiście, że w temacie brexitu musiał wystąpić niespodziewany zwrot akcji. Boris Johnson nie zamierza się poddać w swoich staraniach doprowadzenia do brexitu 31 października, nawet jeśli ma to oznacza nieczystą grę. Rynki są zadowolone ze śledzenia brexitowej sagi, w przeciwnym wypadku czekałoby je senne wyczekiwanie czwartkowej decyzji EBC.

Tematem przewodnim czwartkowej sesji będzie polityka pieniężna. Dzisiaj decyzje w sprawę stóp procentowych podejmą kolejne banki centralne w Norwegii i w Anglii. W oczekiwaniu na te publikacje znana jest już natomiast decyzja Banku Japonii (BoJ) i Bank Rezerw Szwajcarii (SNB). W Japonii główna stopa procentowa została utrzymana na poziomie -0,1%. Podtrzymano również zapowiedź utrzymania rentowności tamtejszych 10-letnich obligacji w okolicy zera. Choć nie zmieniły się wytyczne odnośnie parametrów polityki pieniężnej, to bank zasygnalizował, że w październiku przyjrzy się bliżej kondycji gospodarki i perspektywom inflacji dysponując już najnowszymi prognozami makroekonomicznymi, co być może przełoży się na zmiany. Na zmianę stóp procentowych nie zdecydował się także SNB, podtrzymując swoją gotowość do interwencji na rynku walutowym. Bank obniżył swoje projekcie dotyczące inflacji na lata 2019-2021 oraz oczekuje niższego tempa wzrostu gospodarczego w 2019 roku. We wrześniu na zmiany w polityce monetarnej nie zdecyduje się także Bank Anglii, który wyczekuje ostatecznego rozwiązania w kwestii Brexitu. Z kolei z pewnością wbrew obserwowanemu ostatnio trendowi luzowania polityki zadziała Norges Bank, który najprawdopodobniej zdecyduje się na kolejną podwyżkę stóp procentowych mając na uwadze zacieśniający się rynek pracy.

Oczy wszystkich uczestników rynków są dzisiaj zwrócone w stronę Europejskiego Banku Centralnego (ECB), który we wrześniu po raz kolejny podejmie decyzję odnośnie parametrów polityki monetarnej. Nie będzie to jednak zwyczajne posiedzenie, gdyż tym razem rynek ma wygórowane oczekiwania i przewiduje podjęcie konkretnych działań jeszcze pod przewodnictwem Mario Draghi, którego kadencja kończy się z końcem października. Konsensus rynkowy zakłada, że stopa depozytowa zostanie obniżona o 10pb do poziomu -0,5% oraz antycypuje zmiany w tzw. forward quidance. Część uczestników spodziewa się uruchomienia w nowej odsłony programu ilościowego luzowania polityki pieniężnej (QE). Wydaje się jednak, że w tej drugiej kwestii nie ma jednomyślności wśród przedstawicieli banku odnośnie tego czy to już właściwy moment na pakiet działań wspierających gospodarkę. Wobec wysokich oczekiwań rynku i braku pewności co do dzisiejszej decyzji ECB należy spodziewać się większej zmienności na rynku, w szczególności, jeśli skala podjętych dziś działań okaże się w opinii rynku rozczarowująca.

Końcówka pierwszego tygodnia września przynosi podtrzymanie lepszych nastrojów rynkowych i apetytu na bardziej ryzykowne aktywa. Przede wszystkim inwestorów ucieszyły informacje, że zarówno Chiny, jak i USA planują powrót do negocjacji handlowych w październiku. Po drugie w podtrzymaniu lepszego sentymentu pomogły wczorajsze publikacje z gospodarki amerykańskiej, które pozytywnie zaskoczyły. Przede wszystkim odczyt indeksu ISM dla usług ujawnił utrzymujące się dywergencje pomiędzy sektorem przemysłowym a usługowym. Wspomniany indeks wzrósł do 56,4 pkt. 53,7 pkt. w sierpniu wobec oczekiwanego wzrostu do 54 pkt. Co więcej, raport ADP wskazywał na utrzymującą się dobrą koniunkturę na rynku pracy w USA. Zatrudnienie w sektorze prywatnym wzrosło bowiem o 195 tys. vs 142 tys. w lipcu po korekcie, wyraźnie powyżej oczekiwań dając argument dla bardziej jastrzębiego skrzydła FOMC, które wolałoby się wstrzymać z kolejnym cięciem kosztu pieniądza i dać sobie więcej czasu na podjęcie decyzji w tym zakresie. Dzisiaj z kolei poznamy oficjalny raport z amerykańskiego rynku pracy, który może stanowić przysłowiową kropkę nad „i” podczas wrześniowej decyzji Rezerwy Federalnej odnośnie parametrów polityki pieniężnej. Konsensus rynkowy zakłada wzrost w amerykańskim sektorze pozarolniczym o 158 tys., utrzymanie dynamiki przeciętnych zarobków na poziomie 3,1% r/r oraz ustabilizowanie się stopy bezrobocia na niskim poziomie 3,7% r/r. Jeśli dane wskażą na wzrost zatrudnienia w sierpniu, to wobec poprawy nastrojów rynkowych Powell może mieć ciężki orzech do zgryzienia. Być może nieco więcej o perspektywach dla polityki monetarnej w USA dowiemy się dziś podczas wystąpienia szefa Fed w Zurychu.

Wydarzeniem dzisiejszego dnia jest decyzja Fed odnośnie parametrów polityki pieniężnej, która zgodnie z konsensusem rynkowym powinna dostarczyć drugiej obniżki stóp procentowych w tym roku, co przyczyniłoby się do przesunięcia zakresu stopy funduszy federalnych do 1,75%-2,00%. Dzisiaj jednak dla rynku będą ważniejsze dalsze plany amerykańskiego banku centralnego. Przede wszystkim rynki będą wrażliwe na to czy Powell nazwie dzisiejsze cięcie stóp procentowych kolejnym „dostosowaniem” czy też początkiem nowego cyklu obniżek stop procentowych. Dane bowiem nie są takie złe patrząc na rekordowo niską stopę bezrobocia i mocną konsumpcję, a także poziom inflacji bazowej CPI, która w sierpniu nieoczekiwania wzrosła do 2,4% w skali roku. Dużo większa pozostaje natomiast presja za strony rynku, który liczy na jeszcze niższy koszt pieniądza, a także ze strony prezydenta Trumpa, który ostatnio nawoływał do zerowych, a nawet ujemnych stóp procentowych. Co więcej, ostatnie dni na dolarowym rynku operacji repo, gdzie musiał interweniować Fed w celu podtrzymania płynności, mogą stanowić istotny argument dla zwolenników dalszego luzowania polityki pieniężnej. Zobaczymy co dziś pokażą najnowsze projekcje makroekonomiczne FOMC. W szczególności dużym zainteresowaniem powinna cieszyć się ścieżka przyszłych stóp procentowych. Monitorowana będzie także kwestia ewentualne zmiany liczby przeciwników obniżki stóp procentowych – za pozostawieniem stóp na niezmienionym poziomie w lipcu głosowała E.George oraz E.Rosengren. Jeśli Fed wpisze się w oczekiwania rynku, to najprawdopodobniej waluta amerykańska straci na wartości a amerykańskie rynki akcji podtrzymają wzrosty. Silniejszej reakcji należy spodziewać się w sytuacji realizacji alternatywnego scenariusza działań Fed.