Koniec miesiąca i start szczytu G20 nakładają się na siebie, co może przynieść wszystko i nic w kwestii zmienności rynku. Nadzieje na kompromis w relacjach USA i Chin są wygórowane, a sprzeczne komentarze podnoszą niepewność. Kalendarz makro wygląda na obfity, ale raczej będzie stanowił tylko tło.

Prezydent USA Trump wykorzystał najnowszy wywiad dla Washington Post do ponowienia ataku na Fed i krytykę restrykcyjnej polityki. Stanowisko prezydenta USA nie jest nowe, stąd nie stanowi zaskoczenia dla rynków, również dlatego, że niezależność Fed traktowana jest jako pewnik. Jednakże sam fakt, że Trump nie rezygnuje ze swojej tyrady, może w końcu odbić się echem po wycenie USD i akcji.

Ostatni tydzień listopada przyniesie wiele kluczowych publikacji makroekonomicznych. Ze względu na rozczarowujące dane pojawiające się z strefy euro powróciła kwestia tego czy oby ocena koniunktury przez Europejski Bank Centralny nie jest zbyt optymistyczna. Rynki czekają na najnowsze projekcje makroekonomiczne banku, które poznamy już w grudniu oraz wstępne odczyty inflacji CPI z Niemiec i całej strefy euro, które zostaną opublikowane pod koniec tego tygodnia. Z USA oprócz minutek FOMC, które powinny potwierdzić chęć dalszego stopniowego wzrostu kosztu pieniądza, warto zwrócić uwagę na wskaźnik bazowy PCE w październiku, który jest preferowaną przez Fed miarą inflacji. Konsensus rynkowy zakłada, że w październiku wspomniany wskaźnik ustabilizuje się na poziomie 2,0% r/r. Weekendowym wydarzeniem jest natomiast szczyt G20 w Buenos Aires, który obejmował będzie rozmowy handlowe między USA i Chinami.

Rynki od pewnego czasu pozostawały jakby w zawieszeniu w oczekiwaniu na nowe impulsy i wczoraj znalazły bodziec do większej zmienności w postaci wieczornego przemówienia szefa Rezerwy Federalnej. Podczas swojego wystąpienia odnośnie ram dla monitorowania stabilności finansowej, Powell stwierdził, że co prawda jak na historyczne standardy stopy procentowe utrzymują się na niskim poziomie, jednakże są już blisko poziomu neutralnego. Rynek odebrał to jako sygnał do tego, że zacieśnienie polityki pieniężnej może zbliżać ku końcowi w przyszły roku i wbrew wcześniejszym sugestiom szefa Fed nie ma już tak dużej przestrzeni do wzrostu kosztu pieniądza. W opinii Powell’a, Fed nie ma sztywno ustalonej ścieżki stóp procentowych i przyszłe decyzje będą uzależnione od napływających danych z gospodarki amerykańskiej. Tak więc istotnie wzrosło ryzyko, że Fed może zmniejszyć skalę podwyżek w przyszłym roku, co przełożyło się negatywnie na kurs dolara i przyczyniło się do mocnego odbicia na rynkach akcji w USA. W związku z powyższym większego znaczenia nabiera publikacja notatek z ostatniego posiedzenia FOMC, które będzie monitorowane w poszukiwaniu kolejnych wskazówek, ze stopy procentowe w USA są już blisko poziomu równowagi w gospodarce.

Rynki pozostają w fazie wyczekiwania na ważne dane makroekonomiczne z USA , jak i Europy, które zostaną opublikowane w kolejnych dniach. Aktualnie wpływ na sentyment rynkowy mają pojawiające się wypowiedzi przedstawicieli banków centralnych. Wczoraj głos zabrał główny ekonomista Europejskiego Banku Centralnego (ECB) Peter Praet, który stwierdził, że dynamika wzrostu w strefie euro spowolniała oraz wskazywał na coraz bardziej widoczne ryzyka dla gospodarki. Z kolei Mario Draghi również zwracał uwagę na nieznaczne spowolnienie gospodarki strefy euro, ale jednocześnie wyraził swoje przekonanie, że inflacja bazowa będzie wzrastać w kolejnych miesiącach. Wobec powyższego, jeśli dane nie ulęgną poprawie, to jest bardzo prawdopodobne, że wraz z zakończeniem programu QE w strefie euro z końcem tego roku, ECB będzie chciał złagodzić nieco swoją retorykę i przesunąć oczekiwania odnośnie podwyżek stóp procentowych w strefie euro na później.

Na starcie nowego tygodnia rynki przebudzają się z okołoświątecznej drzemki, a płynność wraca do normy w pozytywnym klimacie. Wydarzeniem tygodnia jest szczyt G20 i spotkanie przywódców USA i Chin. Poza tym śledzimy kierunek ropy naftowej i dane z Eurolandu.

Dolar zanurkował a Wall Street skoczyło w reakcji na słowa szefa Fed Powella, które zostały odebrane jako gołębie, chociaż reakcja rynku wydaje się przesadzona i więcej mówi o podwyższonej wrażliwości inwestorów na informacje z Fed. Jednak na zagubionym rynku każdy kierunek jest dobry i z błędnej histerii może urodzić się coś dobrego.

Zbliżający się szczyt G20 jest w centrum uwagi rynków do tego stopnia, że dostajemy sprzeczne doniesienia z nim związane. Aktywa ryzykowne starały się podnieść na oczekiwaniach chińsko-amerykańskiego porozumienia, ale szanse na to bledną z każdą godziną.

Na ostatniej sesji tego tygodnia poznamy ważne wstępne odczyty indeksów PMI z Europy i USA. Opublikowane wskazania indeksów aktywności w sektorze usług i przemysłu Niemiec oraz całej strefy euro okazały się słabsze niż zakładał konsensus rynkowy. Niemiecki indeks PMI dla przemysłu spadł do 51,6 pkt. z 52,2 pkt. w listopadzie, natomiast indeks PMI dla usług wyniósł 53,3 pkt. wobec oczekiwanych 54,5 pkt. i wskazania na poziomie 54,7 pkt. w październiku. Dane dla całej strefy euro wypadły także poniżej konsensusu rynkowego. Indeks PMI dla przemysłu spadł do 51,5 pkt. z 52 pkt., natomiast indeks PMI dla usług obniżył się do 53,1 pkt. z 53,7 pkt. Powyższe dane wpisują się w obserwowaną w ostatnim czasie tendencję wskazującą na mniejszą dynamiką wzrostu aktywności w obydwu sektorach. Niektórzy członkowie Europejskiego Banku Centralnego dostrzegają rosnące zagrożenia dla perspektyw gospodarczych, jednakże z zapisków z październikowego posiedzenia EBC jasno wynika, że ryzyka dla wzrostu PKB w strefie euro pozostają „zasadniczo zrównoważone”. Większość członów EBC jest nadal przekonana, że inflacja będzie stopniowo zmierzać do celu oraz widzi potrzebę utrzymania akomodacyjnej polityki pieniężnej. Przed nami jeszcze publikacje indeksów aktywności gospodarczej w USA, co może uwidocznić dywergencję pomiędzy koniunkturą w USA i w strefie euro.

Rozwój sytuacji w Wielkiej Brytanii pozostaje w centrum zainteresowania. Rynki w najbliższych dwóch tygodniach będą żyły tym, czy uda się w brytyjskim parlamencie przegłosować ostateczny projekt umowy w kwestii Brexit’u. Dzisiaj jednak do większej zmienności na brytyjskiej walucie może przyczynić się publikacja stress testów i różnych scenariuszy Brexit’u. Po publikacji raportu natomiast głos zabierze prezes Banku Anglii Mark Carney. Choć Bank Anglii nie wyklucza dalszego zacieśniania polityki pieniężnej, to jednak dużo będzie zależało od rozwoju wydarzeń dotyczących wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. Jeśli parlament brytyjski zaakceptuje ostateczny projekt umowy i Wielka Brytania opuści Unię bez przeszkód, to BoE najprawdopodobniej zdecyduje się na kolejne podwyżki stóp procentowych. W przeciwnym wypadku szanse na wzrost kosztu pieniądza w przyszłym roku istotnie zmaleją.