Dziś i jutro

Otóż dziś w programie nie ma zbyt wiele danych z szerokiego świata. O 12:00 poznamy brytyjski wskaźnik zamówień, liczony przez organizację CBI, czyli Konfederację Brytyjskiego Przemysłu. Prognozuje się utrzymanie poziomu 4 pkt.

Ku końcowi zmierza ważny tydzień, jeśli wierzyć analitykom technicznym, gdyż przełamania poziomów wsparcia/oporu na rentownościach obligacji USA i parach walutowych z USD (jeśli zostaną utrzymane do końca dnia) nadadzą kierunek dla handlu w kolejnych dniach. Mijający tydzień jest też ważny pod kątem przypomnienia, że czynniki polityczne, choć generują szum informacyjny, to nie stanowią automatycznego zapalnika dla paniki rynkowej.

Złoty nie zareagował na dzisiejszą decyzję RPP o pozostawieniu rekordowo niskich stóp procentowych w Polsce. Uwagę inwestorów obecnie absorbuje przede wszystkim sytuacja na amerykańskim długu i umacniający się dolar.

Przynajmniej tymczasowo...

Nie tak dawno pisaliśmy raczej o "chińskich cieniach", albowiem z Pekinem – czy raczej z relacjami Waszyngton – Pekin – wiązało się nieprzyjemne dla tzw. rynków finansowych napięcie. Nieprzyjemne w każdym razie dla tych, którzy trafiali na złą stronę rynku i tracili na całym interesie.

Nowe czasy, nowe tempa

Często ostatnio dźwięczą nam w uszach owe melodie opowiadające o przełomach: przywoływaliśmy wszak frazę "the times they are a-changing" Dylana, ale równie dobrze może się nam nasunąć Kult: "nowe czasy nie biorą jeńców / nie uznają konwencji / takie tempo to dla mnie szok".

Na wykresach

Eurodolar zaliczył wczoraj zejście do bardzo niskich poziomów – do ok. 1,1820. Rynek zapewne nie dowierza w ostatnie, jastrzębie wypowiedzi p. Villeroya z EBC. W każdym razie zaufanie do euro mogło zostać – i pewnie zostało – nadszarpnięte słabymi danymi gospodarczymi ze strefy tejże waluty, w szczególności z Niemiec. Na przykład wczoraj rozczarował odczyt dynamiki PKB za I kw. 2018 u naszych zachodnich sąsiadów.

Spójrzmy na główne wykresy

To, co się stało na wykresie eurodolara w końcówce kwietnia, a następnie w maju, robi wrażenie nawet jeśli weźmiemy pod uwagę tylko perspektywę ostatnich 5 – 6 miesięcy. Przebito w końcu trzymiesięczną konsolidację, nastąpiło wyjście dołem, tj. umocnienie dolara. W miejsce zakresu 1,2160 – 1,2550 pojawiło się parcie w kierunku 1,18 – a w ostatnich dniach osiągano nawet i niższe poziomy, typu 1,1750 (na dzisiejszej, piątkowej sesji).

Czynniki odwracające uwagę od dominujących schematów zawsze są czymś odświeżającym handel, pod warunkiem, że mają w sobie choć odrobinę sensu. Nie można tego powiedzieć o wczorajszych informacjach z Włoch, gdzie formująca rząd koalicja rozważała żądanie od EBC umorzenia posiadanych włoskich obligacji. Postulat absurdalny, ale EUR odczuło presję.

• Dziś ważne dane o sprzedaży detalicznej w USA

• Wstępny odczyt PKB strefy euro zgodny z oczekiwaniami

• Pierwsza podwyżka stóp w strefie euro najprawdopodobniej kilka kwartałów po zakończeniu QE

• Rentowności amerykańskich 10-letnich obligacji najwyżej od 2011 roku

• Cena ropy Brent powyżej 80 USD za baryłkę