Mając nadzieję, że prezydent Trump nie uaktywni się z komentarzami na tematu dolara, inwestorzy skupiają uwagę na luzowaniu polityki w Chinach i dyskusji o potencjalnych zmianach w strategii Banku Japonii. USD powoli odrabia straty po przedweekendowej wyprzedaży, także względem CNY, co wywiera presję na waluty rynków wschodzących. Dziś w kalendarzu indeksy PMI.

Dzisiejsza sesja nie obfituje w publikacje makroekonomiczne. Z USA poznamy jak co tydzień liczbę nowo zarejestrowanych bezrobotnych oraz odczyt indeksu Filadelfia Fed, który będzie analizowany pod katem tego czy potwierdzi nieco słabsze wskazanie indeksu NY Empire State. Wczorajsze dane za amerykańskiego rynku nieruchomości rozczarowały, co przełożyło się na wyhamowanie aprecjacji dolara. Beżowa Księga Fed potwierdziła pozytywny obraz amerykańskiej gospodarki, choć odnotowano, że koniunktura jest hamowana przez brak wykfalifikowanych pracowników i rosnące koszty surowców. Widoczne były także obawy o obrót spraw w handlu w związku z cłami wprowadzonymi przez USA i partnerów handlowych.

Nadal konsolidacja

Tak, jeśli chodzi o eurodolara, to nadal mamy tu obraz konsolidacyjny. Można się tu doszukiwać także trójkąta. Po jednej stronie mamy maksima: wczorajszy szczyt był niższy od dotychczasowego piku lipcowego (który rozegrano na 1,1790), a ten z kolei był poniżej maksimum z czerwca (1,1850). Po drugiej stronie mamy minima - stopniowo coraz wyższe. Linia po nich prowadzona jest właśnie testowana, bo oto schodzimy w okolice 1,1630-35.

Bieżący tydzień przyniesie szereg ważnych publikacji makroekonomicznych, z czego pod tym względem najsłabiej wygląda poniedziałkowa sesja. W kolejnych dniach poznamy wstępne odczyty indeksów PMI dla sektora przemysłowego i usług w Europie i USA za lipiec oraz niemiecki indeks nastrojów Ifo. W czwartek o parametrach polityki pieniężnej będzie decydował Europejski Bank Centralny. Z tego względu, że plan wygaszania programu QE został już zaprezentowany, to wiele uwagi będzie poświęcone kwestii terminu pierwszej podwyżki stóp procentowych w strefie euro. Interesujące będzie również odniesienie do napięć handlowych na linii UE – USA. Prezydent Trump w ostatnim czasie oskarżał zarówno Chiny, jak i UE o manipulowanie wartością swoich walut i wyrażał swoje niezadowolenie w kwestii zbyt szybkich jego zdaniem podwyżek stóp procentowych przez Fed. Jednak kondycja amerykańskiej gospodarki jest dobra, co daje bankowi centralnemu pod przewodnictwem Powell’a zielone światło do decyzji o wzroście kosztu pieniądza. W tym tygodniu poznamy dane o zamówieniach na dobra trwałe oraz tempo wzrostu gospodarczego w USA w drugim kwartale 2018 roku.

Amerykańskie banknoty

Wykres głównej pary walutowej testował dziś poziom 1,16 - tak więc był niżej nawet niż 13 lipca, kiedy udało mu się dotrzeć mniej więcej do 1,1610-15. Od wczoraj, gdy mieliśmy maksimum na 1,1745, amerykańska waluta sporo zarobiła. Z drugiej strony, po zaliczeniu dziennego dołka przyszło odbicie i popołudnie przechodzi w wieczór na poziomie 1,1645.

Podczas wtorkowej sesji prezes Fed przedstawi półroczny raport nt. polityki monetarnej przed Komisją Bankową Senatu USA. Najprawdopodobniej Powell potwierdzi chęć dalszych stopniowych podwyżek stóp procentowych. Dotychczas Fed podniósł koszt pieniądza dwukrotnie, w marcu i czerwcu, natomiast konsensus rynkowy zakłada, że mogą nastąpić jeszcze dwie podwyżki stóp procentowych w tym roku. Ciekawe czy w wystąpieniu nastąpi odniesienie do kształtu krzywej dochodowości? W centrum uwagi pozostaje także kwestia oceny wpływu protekcjonistycznej polityki Trumpa na procesy gospodarcze. Ponadto z gospodarki amerykańskiej zostaną opublikowane dane o produkcji przemysłowej. Konsensus rynkowy zakłada, ze w czerwcu nastąpił wzrost produkcji o 0,6% w ujęciu miesięcznym wobec spadku o 0,1% m/m w maju.

Eurodolar i wielka polityka

W kończącym się tygodniu (czy też w zakończonym już tygodniu roboczym) było parę wydarzeń, które można uznać za istotne czy to dla rynku walutowego, czy to dla gospodarki światowej, czy wreszcie - dla wielkiej polityki w długim terminie.

Wtorkowy bilans dnia dla dolara był dodatni. Waluta amerykańska wspierana była wypowiedziami szefa Rezerwy Federalnej, że najlepszym rozwiązaniem w polityce monetarnej jest aktualnie utrzymanie stopniowego tempa podwyżek stóp procentowych. Mocny rynek pracy, inflacja blisko celu oraz zbilansowane ryzyka dla perspektyw gospodarczych stanowią argument za kontynuacją cyklu zacieśniania polityki pieniężnej. Zdaniem Powella stymulacja fiskalna będzie wspierać obecne solidne tempo wzrostu koniunktury pomimo utrzymujących się napięć handlowych. Jeśli chodzi o nachylenie krzywej rentowności, to jest ono oceniane pod kątem tego co długoterminowe stopy procentowe mówią o poziomie stopy neutralnej. Dzisiaj z kolei prezes Fed przedstawi ten sam półroczny raport nt. polityki monetarnej przed Komisją ds. Usług Finansowych Izby Reprezentantów, co nie powinno mieć większego wpływu na rynki. Z USA zostaną również opublikowane dane z rynku nieruchomości oraz tzw. Beżowa Księga, która powinna potwierdzić jastrzębie nastawienie do gospodarki amerykańskiej.

USD traci (w ślimaczym tempie) czwartą sesję z rzędu, gdyż kolejny dzień bez wspominania o konfliktach handlowych zabrały z rynków poczucie kierunku. Być może klimat ulegnie zmianie po wystąpieniu prezesa Fed w Kongresie USA, choć oczekiwania nie są za wysokie; dostaniemy też czerwcowy odczyt produkcji przemysłowej. Funt obserwuje raport z rynku pracy, gdzie dynamika płac będzie wskazówką dla Banku Anglii.

Kurs eurodolara

Wykres eurodolara podąża w konsolidacji już od drugiej połowy maja. To truizm, ale wypada go powtórzyć. Ogólny zakres z dołu ograniczany jest przez 1,1515, z góry przez 1,1825-50. Warto wszelako zauważyć, że szczyt z czerwca jest wyżej niż maksimum (dotychczasowe) z lipca, a to – wyżej niż lokalny pik zaliczony 17 lipca. W tym sensie można się doszukiwać tendencji spadkowej.