Apetyt na ryzyko nie ma się dobrze, kiedy niepewność o przyszłość globalnego handlu miesza się ze strachem przed jastrzębiością Fed. Waluty surowcowe i rynków wschodzących tracą, dolar zyskuje, ale królem jest jen. Dziś pustki w kalendarzu mogą dać chwilę oddechu, ale widoki na poprawę są marne.

Rynkowe wieści

Eurodolar pozycjonuje się niemal równo na 1,23 – wczoraj dolar trochę zyskał na wartości, może nawet sporo, jak na ostatnie dni (jakkolwiek do żadnego przełomu w szerokiej, trzymiesięcznej konsolidacji nie doszło).

Tak powiedział

Patient, persistent and prudent – takich właśnie słów użył dziś Mario Draghi, opisując politykę monetarną, jaką będzie prowadzić Europejski Bank Centralny. Poza tym mówił jeszcze wiele innych rzeczy, przy czym ogólna wymowa tego wszystkiego była mniej więcej taka: pokonaliśmy kryzys, luźna polityka pieniężna bardzo w tym pomogła, perspektywy są niezłe, ale nadal nie wszystko, zwłaszcza w kwestii inflacji, jest pewne i potwierdzone. Stąd też konieczna jest cierpliwość i dwa pozostałe elementy owej triady.

Co z eurodolarem?

Piłka jest teraz trochę bardziej po stronie dolara. Mamy 1,2265 na wykresie. Górne ograniczenie trwającej od ok. trzech miesięcy konsolidacji to nawet 1,2550. Jesteśmy zatem bliżej dolnego, które pozycjonować można w pobliżu 1,2160-70.

Uskrzydlony dolar

No, bez przesady – może powiedzieć czytelnik. Rzeczywiście, do przełomu nie doszło, eurodolar nadal błądzi w konsolidacji. Ale też nie ma się co dziwić, jest to przecież konsolidacja dość szeroka. Jej dolne ograniczenie to ok. 1,2160 – 1,22, a mamy teraz kurs 1,23.

Decyzje kadrowe Trumpa uderzają w zaufanie do dolara i przyćmiewają dowody silnego ożywienia w USA. W środowisku, w którym zaskoczenie może przyjść z każdym tweetem, klimat risk-off zaczyna górować.

Wokół euro, dolara i nie tylko

Pod koniec tygodnia roboczego, tj. w piątek wieczorem, wykres eurodolara pozycjonuje się w pobliżu 1,2285. Tydzień temu było podobnie, niemniej w międzyczasie notowania wzrosły nawet do 1,24 i wyżej.

Rynek głównej pary

Główna para walutowa – czyli eurodolar – pozycjonuje się dziś rano przy 1,2370. Jesteśmy zatem w głębi ciągnącej się już od trzech miesięcy konsolidacji, której dolne ograniczenie to ok. 1,2160, a górne to 1,2550.

Główna para

Sam tytuł naszego raportu nie jest specjalnie odkrywczy, bo zawsze można tak powiedzieć. Ale nie zawsze mamy takie dane w harmonogramie. Na przykład poniedziałek był niemal pusty pod względem pozycji mogących zmienić losy eurodolara.

Kończący się tydzień upływał pod znakiem publikacji ważnych danych o inflacji. We wtorek zostały opublikowane odczyty z USA, które wskazywały na przyśpieszenie inflacji CPI do 2,2% r/r oraz stabilizację wskaźnika bazowego CPI na poziomie 1,8% r/r w lutym. Niemiecka inflacja CPI okazała się zgodna z oczekiwaniami i wyniosła 1,4% w skali roku. Dane inflacyjne z Polski wypadły dużo poniżej konsensusu rynkowego, gdyż nieoczekiwanie ceny dóbr i usług konsumentów wzrosły o 1,4% r/r w lutym wobec 1,9% r/r w styczniu. Dzisiaj z kolei opublikowane zostały dane dla całej strefy euro, które potwierdzają, że kwestią podwyżek stóp procentowych przez EBC pozostaje dość odległa. Wskaźnik CPI wyhamował do 1,1% r/r z 1,2% r/r, natomiast jego odpowiednik bazowy ustabilizował się na poziomie 1,0% r/r. Niska inflacja bazowa pozostaje czynnikiem niepewności. Z tego względu polityka EBC zdaniem Draghi’ego pozostanie „ cierpliwa, trwała i ostrożna”.