Przy braku istotnych danych myśli inwestorów krążą wokół politycznych decyzji dotyczących m.in. Fed i Brexitu. USD wyraża nadzieje rynku na powołanie jastrzębiego szefa banku centralnego, a GBP skacze w tą i z powrotem w zależności jaki wydźwięk mają nowe przecieki. Dziś kalendarz oferuje najwięcej dla funta.

Na rynku

Eurodolar jest niemal równo przy 1,18. Tak więc dolar próbuje trochę zyskać na wartości, biorąc pod uwagę, że w ubiegłym tygodniu wykres pary uciekał w rejony nieodległe już od 1,19.

Główna para

Istotnie, po południu poznamy amerykańskie dane makro, w tym – o 14:30 – dynamikę sprzedaży detalicznej za wrzesień. Wtedy też pojawią się dane o inflacji CPI za ów miesiąc. Jak wiadomo, dane te są istotne w kontekście przyszłej polityki Rezerwy Federalnej. Z zapisków FOMC wynika jednak, że polityka podwyższania stóp i tak będzie prowadzona, nawet jeśli inflacja wciąż jest trochę zbyt niska.

Co w programie?

Taka mała i może niespecjalnie pomysłowa dwuznaczność w tytule naszego raportu. ZEW to oczywiście instytut, który co miesiąc publikuje swój wskaźnik, mierzący stan gospodarki Niemiec. Publikacja bazuje na ocenach ekspertów i menedżerów, wynik wyrażany jest w punktach, im wyższy, tym lepiej. We wrześniu było 17 pkt, teraz rynek czeka na 20 pkt.

Tak właśnie jest

Tytuł naszego raportu odnosi się do eurodolara. Istotnie, wykres głównej pary walutowej od sierpnia waha się w konsolidacyjnym zakresie 1,1670 – 1,2090. Ten z kolei podzielony jest na dwie części: granicę stanowi rejon 1,1860-80.

Przemysł Eurolandu

Eurostat podał, iż w sierpniu produkcja przemysłowa Strefy Euro wzrosła o 1,4 proc. w relacji miesięcznej oraz o 3,8 proc. w skali rocznej. Oczekiwano wyników dużo niższych, +0,5 proc. m/m i +2,6 proc. r/r. Do tego podwyższono rezultaty za lipiec w ramach rewizji.

Eurodolar i funt

Eurodolar oscyluje dziś w obszarze 1,1780 – 1,1820. To znaczy, tak było w ciągu dnia, wieczoru i poniekąd też nocy, która już trwa. Aktualnie mamy ok. 1,18. Zmienność nie była duża, rynkowi brakowało impulsów z USA – choć trzeba przyznać, że o 14:30 pojawił się świetny odczyt indeksu NY Empire State. Zanotowano 30,2 pkt przy prognozie 20,7 pkt.

Dolar przez większą część tygodnia znajdował się w defensywie. Przy pustym kalendarzu makro, niesprzyjającym nagłówkom dotyczącym rozwoju sytuacji na scenie politycznej USA i gołębich sygnałach dotyczących polityki Fed (zaniepokojenie decydentów niską inflacją oraz spadające prawdopodobieństwo, że Warsh zostanie następcą Yellen – spekulacje mówią, że rozstrzygnięcie może zapaść już dziś) po prostu brakowało impulsów do windującego dolara wzrostu rentowności obligacji.

Trump i dolar

Donald Trump zachwala swoją (planowaną) reformę podatkową. Na wiecu w Harrisburgu ogłosił, że przeciętna rodzina amerykańska oszczędzi 4 tys. dolarów rocznie dzięki przyszłym zmianom.

Rozczarowujące dane o inflacji z USA dokładają wątpliwości w ocenie przyszłej siły USD. Słabość widać też w postawie EUR, gdzie nie pomaga brak budowania oczekiwań przed posiedzeniem ECB. Lekki kalendarz zawiera saldo bieżące z Polski, NY Empire State z USA i CPI z Nowej Zelandii.