Poniedziałek przynosi stabilizację notowań euro do złotego, przy jednoczesnym jego osłabieniu do dolara i umocnieniu do franka. W obu przypadkach jest to reakcja na zmiany na rynkach globalnych. Do końca tygodnia to nastroje globalne będą decydować o losach złotego.

Eurodolar poszedł w górę

W porannych minimach eurodolar pozycjonował się dziś w pobliżu 1,1330. Później ruszył na północ – najpierw nieśmiało, potem intensywnie, niejako z rozmachem. Tym sposobem wieczorem widzimy kursy rzędu 1,1420.

Fed i jego pieniądz

Z opublikowanych wczoraj zapisków z posiedzenia FOMC wynika z grubsza, że Fed rzeczywiście chce kontynuować politykę stopniowego zacieśniania monetarnego. To znaczy: chce kontynuować podwyżki stóp (w czerwcu tylko Neel Kashkari głosował przeciw takiemu ruchowi) oraz przystąpić do operacji ograniczania bilansu. To ostatnie oznaczałoby wstrzymanie (nie od razu – w krokach) reinwestowania odsetek od skupionych obligacji. Część decydentów chciałaby zacząć tę procedurę już w sierpniu, inni później – np. we wrześniu.

Dziś, jutro i później

W nocy napłynęły dane z Japonii. Zaprezentowano bilans płatniczy za maj (saldo rachunku bieżącego wyniosło 1,654 mld jenów, oczekiwano 1,796 mld jenów), a także odczyt o zamówieniach na sprzęt i maszyny. Tu przyszło rozczarowanie: miało być +1,7 proc. m/m, było -3,6 proc. r/r.

Fala wyprzedaży obligacji, jaka przetacza się dziś przez Europę, tworzy podażową presję na złotego, który osłabia się do głównych walut.

W Stanach i nie tylko

Eurodolar nad ranem był prawie przy 1,1370, ale w południe zanotował 1,1315. A zatem sukcesywnie umacniano dolara. Taki scenariusz jak najbardziej dopuszczaliśmy – i cały czas uważamy, że nie zaburza on długoterminowego trendu wzrostowego, obecnego na wykresie od początku roku.

Główna para

Powtórzmy to po raz kolejny – na eurodolarze generalna tendencja ma charakter wzrostowy. Kiedy się zaczęła? U progu tego roku, gdy wykres był poniżej 1,04. Wcześniej mieliśmy trend spadkowy i umocnienie dolara ciągnące się od początku maja 2016, kiedy to przetestowano szczyt na 1,16.

Minutki FOMC wstępnie zostały odebrane nieco jastrzębio, ale ostatecznie dolar łapie oddech po dobrej pierwszej połowie tygodnia. Uwaga pozostaje na danych makro z USA, które nadadzą kierunek. Tymczasem pasywna RPP zdaje się (jeszcze) nie szkodzić złotemu.

Początek bieżącego tygodnia nie obfitował w ważne publikacje makroekonomiczne – to się jednak zmieni już dzisiaj. Podczas czwartkowej sesji poznamy dane odnośnie sprzedaży detalicznej w strefie euro w maju. Z USA zostaną opublikowane finalne dane o zamówieniach na dobra trwałego użytku, natomiast gro uwagi przyciągnie protokół z czerwcowego posiedzenia FOMC na którym podjęto decyzje o podwyżce stóp procentowych o 25 pb i przedstawiono więcej informacji odnośnie planów redukcji bilansu. Inwestorzy przede wszystkim będą zainteresowanie dyskusją odnośnie inflacji. Zdaniem szefowej Fedu ostatnie niższe odczyty tego wskaźnika były podyktowane czynnikami jednorazowymi z czym nie zgadzają się zapewne bardziej gołębi członkowie FOMC. To może stanowić barierę w realizacji procesu stopniowej normalizacji polityki pieniężnej jeśli w rzeczywistości zacieśniający się rynek pracy nie będzie impulsem do wzrostu inflacji. Uczestnicy rynku będą szukali także w zapiskach wskazówek odnośnie tego kiedy mógłby zostać wdrożony w życie plan redukcji bilansu. Indeks dolara pozostaje stabilny w oczekiwaniu na interpretację notatek przez rynek.

Czas na payrollsy

O 14:30 poznamy dane z amerykańskiego rynku pracy – tzw. payrollsy. W pakiecie jest np. stopa bezrobocia, zmiana zatrudnienia w sektorze prywatnym czy płaca godzinowa. Im lepsze dane, tym lepiej dla dolara. Można przypomnieć, że wczoraj zaprezentowano dość rozczarowujący raport ADP. Często uznaje się go za nieoficjalny wstęp do payrollsów, aczkolwiek od pewnego czasu odczyt ten mocno się z nimi rozmija.