Początek środowej sesji przynosi lekkie odreagowanie wczorajszego umocnienia waluty amerykańskiej, która zyskiwała na wartości do większość walut poza JPY. Od wczoraj obserwujemy silne spadki na parze USD/JPY, co ma związek z informacjami, że Bank Japonii (BoJ) zdecydował się na zmniejszenie zakupów długoterminowych obligacji. Rozbudziło to spekulacje odnośnie tego, że być może BoJ śladem innych banków centralnych zdecyduje się na zacieśnianie polityki pieniężnej jeszcze w tym roku, Wydaje się to jednak mało prawdopodobne mając na uwadze niską presję inflacyjną. Notowaniom USD/JPY udało się zejść poniżej 200-okresowej średniej EMA w skali D1 i wyjść dołem z ostatniego zakresu wahań 112,00-113,70. Niższe poziomy cenowe powinny być już wkrótce bardzo atrakcyjne dla strony popytowej na tej parze mając na uwadze utrzymujące się wciąż istotne dywergencje w polityce monetarnej Fed, który stopniowo podnosi stopy procentowe w USA i BoJ, który w dalszym ciągu powinien być jednym z najbardziej ekspansywnych banków centralnych. Indeks dolara powrócił w okolice nieco powyżej 92,00 pkt. i dzisiejsze dane z USA odnośnie cen importu i eksportu nie powinny wpłynąć na podbicie zmienności na tym instrumencie. Kluczowe publikacje dla dolara o inflacji CPI poznamy dopiero w piątek.

Początek roku przyniósł wyhamowanie spadków na indeksie dolara, który wybronił ważne wsparcie w rejonie 91,50 pkt. Wsparciem dla USD mogły okazać się wczorajsze wypowiedzi Johna Williamsa – szefa oddziału Fed w San Franscisco, który stwierdził, że stopy procentowe w USA mogą wzrosnąć trzykrotnie w tym roku. Ponadto jego zdaniem na korzyść wzrostu gospodarczego powinna oddziaływać przegłosowana w zeszłym roku ustawa podatkowa. Z kolei mniej optymistycznie odnośnie tempa wzrostu kosztu pieniądza wypowiadał się Raphael Bostic. W opinii nowego szefa oddziału Fed w Atlancie zacieśnianie polityki pieniężnej powinno być kontynuowane w tym roku, jednakże w wolniejszym tempie niż w 2017 roku, pod warunkiem dalszego wzrostu gospodarczego i inflacji. W każdym bądź razie bazowym scenariuszem dla Fed pozostaje dalsze stopniowe zacieśnianie polityki pieniężnej. Eurodolar kontynuował w dniu wczorajszym spadki, po tym jak w piątek parze nie udało się wyjść powyżej strefy oporu w rejonie 1,2080/92. Aktualnie można zaobserwować korektę impulsu wzrostowego zapoczątkowanego w listopadzie 2017 roku. Notowania zbliżają się aktualnie w okolice okrągłego poziomu 1,1900.

W dół, quand meme...

W dół – tak się porusza wykres eurodolara. Tak się w każdym razie poruszał na dzisiejszej sesji. Nie udało się przebicie 1,2080 w trwały sposób w ostatnich dniach, zatem notowania poszły na południe, acz z "dwudziestką" był tymczasowy problem. Dzisiejsze dołki – ok. 1,1955 – można utożsamić ze szczytem listopadowym, to dawałoby pretekst do mówienia o wsparciu.

Jen złamał międzyrynkowe korelacje, ignorując sygnały z rynku długu i akcji. Choć umocnienie waluty opiera się na mylnych założeniach, trzeba dać rynkowi się wyszumieć. Dla euro włoskie ryzyko polityczne wyparowało, zanim ktokolwiek zaczął się nim przejmować. W Polsce mamy finał dwudniowego posiedzenia RPP, którego rynek złotego może nawet nie zauważyć.

Blask euro przygasł, choć dane z Niemiec dziś rano przypominają o silnych fundamentach. Uleciała też para z walut rynków wschodzących, co uderza w złotego. Nagły spadek USD/JPY dziś w nocy wziął się ze spekulacji, które wydają się nieuzasadnione.

W bieżącym tygodniu uwaga rynków będzie koncentrowała się wokół danych o inflacji. Przede wszystkim dowiemy się, jak w grudniu kształtowała się dynamika cen w takich dużych gospodarkach jak Chiny czy USA. Ponadto wobec utrzymującej się dywergencji między polityka pieniężną Rezerwy Federalnej a Europejskiego Banku Centralnego warto zwrócić uwagę także na zapiski z ostatniego posiedzenia EBC. Najprawdopodobniej oczekiwania dotyczące kształtowania się inflacji bazowej będą kluczowe dla terminu zmian w polityce monetarnej strefy euro. Ponadto ten tydzień obfituje w wiele wystąpień członków FOMC (dzisiaj głos zabierze Bostic i Williams), co powinno zaowocować komentarzami dotyczącymi oceny grudniowego raportu z amerykańskiego rynku pracy. Na rynku krajowym o stopach procentowych będzie decydowała Rada Polityki Pieniężnej – nie należy spodziewać się niespodzianek, gdyż ostatni słabszy odczyt inflacji CPI jest argumentem dla gołębiego skrzydła Rady, aby nie spieszyć się ze wzrostem kosztu pieniądza.

Eurodolar – jak się miewa?

Eurodolar jest na 1,1940 – zresztą był wczoraj jeszcze niżej. Tym niemniej nadal jest to stan korekty na rzecz dolara, w porównaniu z tym, co było w czasie niedawnych maksimów, kiedy to wykres zbliżał się do 1,21.

Kurs dolara i pokrewne sprawy

Eurodolar sytuuje się na 1,1965 – tak więc wstępnie widać, że wykres po korekcie na rzecz waluty USA napotkał wsparcie, być może krótkoterminowe, ale jednak faktyczne. Można je sytuować właśnie w rejonie 1,1950-60.

Obszar wahań

Przewidywaliśmy, że eurodolar nie przebije na razie maksimów w pobliżu 1,2080 – ale też zaznaczaliśmy, że korekta może się okazać niewielka i równie ciężka do przepchnięcia, choćby dlatego, że dość klarownym i sensownym wsparciem jawi się poziom 1,20.

Globalny temat

Eurodolar startował dziś rano w okolicy 1,1970 – ale szybko zszedł jeszcze bardziej na południe, osiągając nawet wartości rzędu 1,1920-30. A zatem korekta na rzecz dolara nadal trwa. Cóż, można się było jej spodziewać – choćby tylko z powodu realizacji zysków po uprzednim szybkim podbiciu wykresu prawie do 1,21.