Obecne notowania

Mniej więcej od 25 stycznia eurodolar porusza się torem konsolidacyjnym, po jednej stronie mając ograniczenie na ok. 1,2345, po drugiej – na 1,2530. Obecnie mamy ok. 1,2445. Dolar jest dość słaby, ale bywał słabszy.

Główna para

Na głównej parze dolar oczywiście nie jest silniejszy, a nawet wyraźnie słabszy – oto bowiem wykres EUR/USD dochodzi w przybliżeniu do 1,25. Takie poziomy już notowano w ostatnich dniach (a nawet wyższe), ale mimo wszystko nie należy tego bagatelizować.

Dolar ma za sobą najgorszy miesiąc od blisko dwóch lat, ale optymizm Fed pozwala na nowe otwarcie, gdyż rynek odczytał komunikat FOMC lekko jastrzębio. Czwartkowy kalendarz kipi od odczytów PMI/ISM.

Cóż to się stało?

Stało się w pewnym sensie niewiele. Eurodolar nadal balansuje w okolicach dwóch granic, które niewprost zasygnalizowaliśmy w tytule niniejszego sprawozdania. Mowa o liniach 1,24 i 1,25, choć w kontekście całego tygodnia, a tym bardziej kilkunastu ostatnich sesji, wypadałoby wziąć pod uwagę także poziom 1,23.

NAJWAŻNIEJSZE WYDARZENIA I PUBLIKACJE DLA RYNKU WALUTOWEGO W STYCZNIU:

• Bank Kanady decyduję się na trzecią podwyżkę stóp procentowych w obecnym cyklu

Czwartek – czekamy na PMI

O godzinie 9:30 poznamy PMI dla przemysłu Szwajcarii – finalny odczyt za styczeń. Godzinę później taki odczyt pojawi się dla Wielkiej Brytanii, zaś w międzyczasie mamy analogiczne wskaźniki dla Włoch (9:45), Francji (9:50), Niemiec (9:55) i całej Strefy Euro (równo o 10:00).

Dolar czeka na raport z rynku pracy USA, ale poprzeczka dla pozytywnego zaskoczenia jest ustawiona bardzo wysoko. USD potrzebuje agresywniejszego Fed, ten czeka na inflację, która ma znaleźć impuls we wzrostowym trendzie płac, czego jeden raport NFP nie może potwierdzić. W międzyczasie Bank Japonii przypomina, że nie zamierza prędko pójść w ślady EBC i Fed na polu zmiany polityki.

W dniu wczorajszym odbyło się ostatnie posiedzenie Rezerwy Federalnej pod przewodnictwem Janet Yellen, na którym zgodnie z konsensusem rynkowym stopa funduszy federalnych został utrzymana w dotychczasowym przedziale 1,25-1,50%. Pomimo rozpoczęcia cyklu stopniowego zacieśniania polityki monetarnej w grudniu 2016 roku, w dalszym ciągu koszt pieniądza pozostaje niski jak na historyczne standardy. Wobec dalszej poprawy sytuacji na amerykańskim rynku pracy, wzrostu wydatków gospodarstw domowych i nakładów inwestycyjnych, Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC) oczekuje, że rozwój sytuacji w gospodarce pozwoli na dalsze stopniowe podwyżki stóp procentowych. Konsensus rynkowy zakłada, że w 2018 roku nastąpią łączny wzrost kosztu pieniądza o 75 pb, z czego wzrost kosztu pieniądza może nastąpi już na marcowym posiedzeniu, któremu będzie towarzyszyła konferencja prasowa Jerome Powell’a i publikacja nowych projekcji makroekonomicznych. W styczniowym komunikacie pojawił się natomiast jastrzębi akcent wskazujący na to, że inflacja w tym roku wzrośnie, a następie ustabilizuje się w średnim terminie w okolicach celu Fed. Wzrosty cen ropy, a także słabość waluty amerykańskiej sprzyjają realizacji takiego scenariusza.

Co powiedział FOMC?

Eurodolar jest w okolicach poziomu 1,24. W gruncie rzeczy to mniej więcej te same okolice, które notowano u progu dzisiejszej doby, tak więc z tej perspektywy wzmocnienie jest niewielkie. Ba, w stosunku do wczorajszych minimów to nawet osłabienie.

Zwyczajny rytm

Pierwszy piątek miesiąca – i przed nami tradycyjnie non-farm payrolls, czyli dane z rynku pracy USA: o zmianie zatrudnienia w styczniu, o bezrobociu, płacy godzinowej i wykorzystaniu mocy produkcyjnych.