Główna para

Eurodolar przebył dziś drogę z okolic 1,18 do 1,1715, acz później trochę wrócił na północ, obecnie notuje 1,1765. Pewne znaczenie miała wypowiedź Janet Yellen z wczoraj. Szefowa Fed stwierdziła, że Fed źle rozpoznał przyczyny niskiej inflacji, a do tego być może nie uda się w najbliższej (czy nawet dalszej) przyszłości osiągnąć poziomu 2 proc., który jest formalnym celem.

Ale mimo tego Yellen obstaje przy tym, by prowadzić dalej dość jastrzębią politykę. Ba, mówiła nawet, że zbyt stopniowa, zbyt ostrożna polityka też może być zagrożeniem – tak jak polityka przesadnie łagodna.

W ten klimat wpisał się dziś James Bullard, który przyznał, że nawet dalsza obniżka bezrobocia w USA niekoniecznie musi pobudzić inflację. Tak więc – w domyśle – politykę zaostrzania należy prowadzić tak czy inaczej.

Wydatnie wzrosła wczoraj i dziś rentowność 10-letnich obligacji USA, co wskazuje, że gracze spodziewają się wyższych stóp w przyszłości, w szczególności w grudniu.

Wypowiedział się Stephen Poloz z Banku Kanady. Zapewnił, że Bank będzie działać "ostrożnie", co miało zapewne złagodzić wrażenie, jakie BoC poczynił w ostatnich miesiącach, gdy dwa razy podwyższył oprocentowanie.

Co ze złotym?

PLN ostro stracił do dolara, co nie może nas dziwić. USD/PLN zawsze silnie odbija zmiany na głównej parze. Tak więc mamy 3,67 – 3,68. Parę dni temu widzieliśmy jeszcze kursy 10 groszy niższe. Zdaje się, że tym razem można pożegnać perspektywę trwałego zbicia wykresu poniżej minimów z roku 2015 i pójścia w stronę 3,40. Złoty traci, zmienia się obraz eurodolara.

Tracimy także na euro-złotym. Od dawna pisaliśmy o trendzie zwyżkowym, wystarczyło zresztą śledzić minima z maja, lipca i września. Dziś przebito 4,30 – i pochodzimy już do 4,3170-80. Spodziewamy się więc, że "trzydziestka" utrwali się jako wsparcie. Jeśli nie nastąpi jakieś wyraźne cofnięcie (a nic na to nie wskazuje), to weszliśmy w nowy rejon wahań.

Tomasz Witczak

FMC Management